On the bright side of things...

...in Filipino: sa bandang liwanag. Oo naman, dapat madalas tumingin sa bandang liwanag dahil wala ka naman talagang nakikita sa kadiliman. Minsan nakaktulong ang kadiliman pag trip mo mag-isip, magmuni-muni at matulog. Bukod dun...hm, wala na akong maisip pang kagandahan ng kadiliman.

Hehe, medyo lumayo sa dapat puntuhin ng blog na ito. Nitong mga nakaraang araw kasi eh medyo napapaisip ako kung saan na tutungo yung landas na tatahakin ko. Naks. Yung landas pa yung may tutunguhin, 'no? Sige, saan na nga ba ako patungo. Sa totoo lang gusto ko nang kumita. Ngunit sa isang banda eh gusto ko pa rin mag-aral. Kaso lang eh kelangan ko na rin tumulong sa magulang. Ganun talaga. Sabi nga ng pinsan ko, "Cousin, pag grumadweyt ka, araw-araw kang iprepressure maghanap ng trabaho. My advise to you: don't graduate." Haha. May point siya kaso gusto ko na rin grumadweyt eh. Lalo na kasi nararamdaman ko na ang medyo....hm, mawala sa linya ng pag-iisip ng mga mas nakababata sa akin sa organisasyon.

Ganito kasi yun, freshie pa lang ako noon eh close na kami ng mga batchmates ko sa org. Matibay na samahan, ayos na bonding. Kaso noong nauna sila eh medyo mag nakababata talaga yung mga nakasama ko. Oks lang naman yung mga nakakasama ko kaso yung mga iba kasi eh talagang iba mag-isip sa akin at mukhang hindi talaga magkakasundo ang mga ideya namin. Di ko naman sinasabing mali ang ideya nila. Mas nasa pagtanggap ko yata yun.

Sem-ender, daming nangyari. Naramdaman ko din na hindi din talaga ganun kasaya pag wala na nga yung batchmates. Mag-isa ko lang eh. Tapos...aun. Eh di ayun, inenjoy ko pa rin naman yun kahit walang batchmates...ganun talaga. At hindi naman ako nagsisisi na sumama ako. May mga nakakairitang pangyayari...ganun din talaga, hindi maiiwasan, ngunit ayun nga...masaya ako na sumama ako.

Ano nga bang punto ng blog na ito? Diku din lam eh. Bukas siguro kaya ko nang ikonek. =D

naman oh, tsk.

Thesis...walangya. Pag natapos ka ba namin eh yayaman kami bigla? Ewan. Noong nasa proposal pa lang kami eh madalas sabihin ng instruc na "Your thesis is your masterpiece. The mark you will leave in the academe." Wow, talaga lang ha? Bakit naalala ka ba ng mga nakasama mo sa unibersidad dahil sa thesis mo? Tuwing nababanggit ba ang pangalan mo sa mga kaibigan mo sa unibersidad eh yung thesis mo agad ang naalala nila? Hindi eh, mas yung kalokohan mo, yung katamaran mo, yung kagaguhan mo at kung hard-core ka naman na estudyante eh yung sipag mo, yung galing mo at yung pagkabibo mo...hindi yung thesis mo.

Lintik na thesis. Eh mamatay yata ako bago ko pa ito matapos eh. Eto pa, sabi nila papayat ka daw sa kakapuyat. Hindi ah. Bawat puyat eh may katapat na kain. Pano ba naman kasi eh wala nang bisa ang kape. Inaantok na nga ako sa kape eh. Kelangan kong ngumuya ng ngumuya upang manatili akong gising. Ayaw ko din sa energy drink, pakiramdam ko kasi eh magkapareho lang lasa ng tubig sa inodoro at energy drinks kaya hangga't maiiwasan ay hindi ako nag-eenergy drink.

Nakakaasar na. Kahapon pinuntahan namin ang aming adviser upang humingi ng extension of deadline sa first draft. Ewan ko ba naman kasi sa adviser namin kumbakit kailangan pa kaming takutin at sabihing nakapagsubmit na ng first draft yung isa pang advisee niya samantalang proposal pa lang pala naisusumite nila. Dyahe, muntik na akong umiyak sa harap niya eh. Nangatog tuhod ko dun, swear.

Uso na tuloy ang magshades ngayon eh. Hindi dahil summer at masakit sa mata ang sikat ng araw kundi hell month kasi at nagmumukha nang back-up dancers ni MJ sa thriller ang mga tao. Tipong 'pag tinanggal mo yung shades mo eh aawayin ka ng plants. Hehe. Hay buhay. Pag ako nakaraos dito eh magbabackback trip ako sa buong Mountain Province. Wala ako pakelam kahit eleksiyon pa at nagpapatayan ang mga tao. Wehno ngayon? I deserve a break 'no.